Zeeuw, P.W. de - Zegen deze spijze, eet- en drinkgewoonten in de Hoeksche Waard (Actieprijs!)

Een mooi exemplaar van het prachtige boek 'Zegen deze spijze, eet- en drinkgewoonten in de Hoeksche Waard' door P.W. de Zeeuw

Het door de heer Piet de Zeeuw geschreven boek ‘Zegen deze Spijze’ over de eet- en drinkgewoonten in de Hoeksche Waard. De titel van het boek van deze inmiddels overleden auteur dekt de lading. Streekhistoricus De Zeeuw schreef zijn werk uit eerbied voor het dagelijkse voedsel en deed dit met een bewonderenswaardige kennis van zaken. Van het telen van gewassen tot de totstandkoming van het voedsel en de bereiding daarvan passeren in kostelijk taalgebruik de revue. Voor diegenen die hem gekend hebben is het een heel herkenbaar document. Vaak met humor die hem zo eigen was en sommige stukken in het dialect van de streek. Eerbied voor het voedsel kwam, volgens De Zeeuw, voornamelijk tot uiting als er bijvoorbeeld ruw met brood werd omgesprongen.’Je zel d’r nog wellis naer opsnakke’, luidde dan de waarschuwing. In de crisisjaren, toen kostbaar voedsel als waardeloze overvloed onder toezicht van de beambten van de Landbouw Crisis Organisatie werd vernietigd, is deze waarschuwing vaak herhaald. De ouderen zeiden: ‘Daer lôôp een kwaajen dobbel over’(dat zal je ooit duur komen te staan). In de hongerwinter kregen ze gelijk. Na het zien van een NOS documentaire ‘Vijftig miljoen Nederlanders en hun beslommeringen’ dacht De Zeeuw steeds meer na om een dergelijke documentaire in boekvorm te laten verschijnen, echter nu gebaseerd op de Hoeksche Waard in de jaren 1850-1950. Vanaf dat moment streefde hij er naar om zoveel mogelijk inlichtingen te verzamelen over het voedsel van het gewone volk. Historische gegevens over voeding, kleding, behuizing, levensomstandigheden en dergelijke betroffen meestal de aanzienlijken. ‘Over ‘Jan Boezeroen’ is nooit veel geschreven hetgeen verklaarbaar is, want hij die geen bezit had, kwam bijvoorbeeld nooit bij de notaris terecht’, zei hij ooit zelf. Die wel bij de notaris terechtkwamen waren de rijken die hun bezittingen lieten vastleggen. Notarisakten werden later in de geschiedschrijving gebruikt om levenswijze en gebruiken mee te bewijzen. Waarmee volgens De Zeeuw dus een behoorlijke geschiedvervalsing plaatsvond. De Zeeuw verdiepte zich daarom tijdens het schrijven van dit boek vooral in de eenvoudige, soms arme bevolking van de Hoeksche Waard. Wat verbouwden ze? Wat aten ze? Wat waren de rituelen? Het boek ‘Zegen deze Spijze’ werd daarmee een boek over de eet- en drinkgebruiken van een eenvoudig volk, de Hoekschewaarder. Een volk dat in het algemeen gelovig is, maar daarmee niet te koop loopt en dat bovendien beschikt over een aangeboren humor, die als een lichte spot eeuwenlang diende om de narigheid te compenseren.

Uitg. Deboektant, 272 pag. gebonden. Mooi en laatste exemplaar