Couperus, Louis - Eline Vere

Eline Vere is de debuutroman van Louis Couperus. De roman werd geschreven in de periode 1887–1888 en verscheen tussen 17/18 juni 1888 en 4 december 1888 als feuilleton in het dagblad Het Vaderland. In maart 1889 werd het verhaal in boekvorm uitgebracht.

De 23-jarige Eline Vere, afkomstig uit een gegoede familie, woont in bij haar zus Betsy en haar zwager Henk van Raat in Den Haag. Hoewel er vaak mensen over de vloer komen voor soirees en diners en Betsy en zij vaak uitgaan, voelt Eline zich eenzaam en ongelukkig. Dan wordt ze verliefd, eerst op de baritonzanger Fabrice die ze tijdens een opvoering van Le tribut de Zamora heeft zien optreden. Als Eline bij het eerstvolgende sinterklaasfeest een waaier krijgt, denkt ze die eerst van Fabrice te hebben gekregen. Later blijkt Otto van Erlevoort, een kennis met wiens familie Betsy en Eline vrij veel omgaan, de echte gever te zijn. Eline krijgt een liefdesrelatie met Otto en voelt zich enige tijd gelukkig. Ze weet met haar gevoelens echter geen raad en verbreekt – na enige tijd te hebben geaarzeld – haar verloving weer.

Hierna is Eline lange tijd ongelukkig. De verstandhouding met haar zus Betsy wordt steeds slechter en na een felle ruzie vlucht Eline ten slotte bij haar weg. Haar oom en voormalig voogd Daniel besluit samen met Betsy dat het voor Eline beter is om even weg te zijn uit Den Haag. Eline gaat met Daniel mee naar Brussel en reist veel met haar oom en diens vrouw Elize. Toch kunnen deze reizen en de afleiding nog steeds niet zorgen voor meer geluk. Bij haar terugkeer in Den Haag is Eline nog even ongelukkig als toen ze vertrok. Na een tijdje bij mevrouw van Raat, de moeder van Henk, ingewoond te hebben, besluit ze weer terug te gaan naar Daniel en Elize in Brussel. Daar ontmoet ze Lawrence St. Clare, een Amerikaanse vriend van haar neef Vincent. Hij probeert haar gelukkig te maken en vraagt Eline ten huwelijk. Ze weet echter nog niet wat ze hierop moet antwoorden en vraagt St. Clare te wachten op haar antwoord.

Teruggekomen in Den Haag belandt Eline opnieuw in een neerwaartse spiraal van sleur, eenzaamheid en melancholie en uiteindelijk verliest ze haar verstand. Op een nacht van hevige zinsverbijstering en radeloosheid neemt ze te veel morfine in en sterft, nadat ze nog eenmaal voor zichzelf heeft herhaald dat Otto de enige ware voor haar was.

Uitg. 570 pag. pb. in goede staat